Hoogevener Hussein Rekawt is het zat. Afgelopen zondag werd voor de zesde keer een auto van de ondernemer in de brand gestoken. Ditmaal bij zijn bedrijf aan de Stephensonstraat. De vijf keren ervoor was het raak bij zijn woning langs de Helios.
“Ik was er al van overtuigd dat het op mij en mijn familie gemunt is”, vertelt een aangeslagen Hussein. “Maar nu weet ik het voor honderd procent zeker. Dit is persoonlijk.” Het heeft zelfs zoveel impact op de ondernemer en zijn gezin dat hij heeft besloten om te verhuizen. “Er komt geen einde aan. Dit zie ik als de enige oplossing.”
Vertrouwen kwijt
Het is een hersenkraker voor Rekawt. Vijanden heeft hij niet en ook geen langlopende vetes, maar wie hem dit leed wil aandoen kan hij niet achterhalen. “Ik ben een open boek. Iedereen mag alles controleren, ik heb geen geheimen. Als ik problemen heb met iemand, dan los ik dat als een volwassene op. Dit heb ik nog nooit meegemaakt, het is echt frustrerend.”
Dat maakt het voor de Hoogevener moeilijker om mensen te vertrouwen. “Het kan iemand zijn die ik goed ken”, vervolgt hij. “Aan dat soort dingen begin je te denken. Ik begin gek te worden in mijn hoofd. Als ik zou weten wie dit doet zou ik het echt wel delen met de politie. Wat schiet ik ermee op dat niet te doen?”
‘Er moet iets gebeuren’
De politie laat weten dat er onderzoek wordt gedaan. Er is vermoeden van brandstichting. Camerabeelden van buren worden opgevraagd om de brand te bestuderen. Onlangs kreeg Hussein nog te horen, dat de politie geen aanknopingspunten kon vinden en de zaak op een laag pitje heeft gezet. Wanneer er een nieuwe situatie zich voordoet, zoals nu, wordt de zaak heropend.
Hussein hoopt dat er iets uit de beelden komt die de politie nu opvraagt. “Alle bedrijven hier hebben wel een camera binnen of buiten hangen. Dan kunnen ze gaan kijken of de dader uit de richting van Noordscheschut is gekomen of juist van de andere kant. Laten we hopen dat de dader te achterhalen is.”
Zelfverdediging
De branden hebben ook invloed op het leven van hem en zijn familie. “Echte angst is het niet”, legt Hussein uit. “Maar ik weet zeker dat het een keer fout gaat aflopen. Dan is het misschien mijn zaak of mijn huis. En dan heb ik het nog niet eens over de slachtoffers die een brand kan veroorzaken. Stel je voor wij slapen en de brand slaat over naar het huis. Dat kan aardig slecht aflopen.”
“Stel je voor dat ik nu iemand betrap, dan vind ik dat ik het recht heb om mijzelf te verdedigen. Dat heb ik ook tegen de politie gezegd, als zij niks doen, dan doe ik het wel.” Maar zover wil hij het niet laten komen. “Dan ben ik straks de dader in plaats van het slachtoffer.”